Atrakcje w okolicy

Pałac Bismarcka w Warcinie

Turystyczne Bogactwa Warcina

Wizyta w Warcinie to spotkanie nie tylko z przyrodą, ale również z bogactwem zabytków i historii.

Na obszarze jednego dużego kompleksu – dawnego założenia pałacowo – parkowego Otto von Bismarcka zgromadzono szereg różnorodnych atrakcji. Są to: 

– Centrum Edukacji Regionalnej to obiekt utworzony na bazie odrestaurowanej wozowni wybudowanej w XVIII wieku. Jest to klasycystyczny przykład konstrukcji szachulcowej (wypełnionej częściowo gliną i wtórnie cegłą). Zbudowano go na planie litery „L” z wysuniętą wstawką od frontu podtrzymywaną przez cztery kolumny, zwieńczoną kwadratową wieżyczką. Obecnie to odrestaurowany z wykorzystaniem oryginalnych elementów budynek, w którym utworzono CER. Centrum jest również laureatem plebiscytu „Perła w koronie” w 2010 roku.

– Pałac, niegdyś posiadłość Kanclerza Otto von Bismarcka dzisiaj Zespół Szkół Leśnych im. Prof. Stanisława Sokołowskiego, to miejsce, którego nie można ominąć. Cztery sale z interesującymi eksponatami to atrakcja dla turystów w każdym wieku.

– Ośrodek rehabilitacji Ptaków Drapieżnych „Dżawat” potocznie nazwany szpitalem dla ptaków skupia na sobie uwagę nie tylko najmłodszych turystów, za to Ośrodek Edukacji Leśnej „Niezapominajka” liczy właśnie na najmłodszych zwiedzających. Jak sama nazwa wskazuje ośrodek nastawiony jest na edukację, liczne eksponaty zgromadzone w czterech salach przybliżają zainteresowanym pracę leśnika jak również faunę i florę naszych lasów.

– Ścieżka ekologiczno – edukacyjna nieopodal pałacu mierzy 2,8 km to szereg eksponatów przyrodniczych (tablice informacyjne, oznakowanie pozwalają na docenienie uroków naszych lasów) i historycznych (mauzoleum rodziny Bismarcka, kamienne płyty grobowe psów Kanclerza).

Na zwiedzenie i zobaczenie wszystkiego na terenie Warcina należy przeznaczyć kilka godzin.

Atrakcje:

  1. Pałac
  2. Źródło „Joanna”
  3. Psi cmentarz
  4. Pomnik przyrody „Warcisław”
  5. Internat
  6. Dawna chlewnia – sala dydaktyczna
  7. Kaplica grobowa warcińskiej linii Bismarcków
  8. Altana „Puchacz”
  9. Aleja lipowa
  10. Wozownia – Centrum Edukacji Regionalnej
  11. Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych

Rocznie teren Warcina odwiedza około 10 tys. turystów, uczestników szkoleń i kursów organizowanych w Warcinie, głównie ze względu na bogactwo przyrodnicze i kulturowe.

Centrum Edukacji Regionalnej oraz pałac (Zespół Szkół Leśnych) dostępne są dla turystów od poniedziałku do piątku w godz. 8.00-15.00.

W okresie letnim godziny zwiedzania są wydłużone do godziny 18tej oraz w weekendy. Przewodnicy grup zorganizowanych po skontaktowaniu się z nami osobiście lub telefonicznie mogą wzbogacić trasę zwiedzania o ORPD oraz OEL oraz ustalić odpowiedni dla siebie termin zwiedzania.

Zamek Książąt Pomorskich w Darłowie

Zamek – Muzeum Książąt Pomorskich

Tę reprezentacyjną budowlę wzniósł Bogusław V w II połowie XIV wieku. Zamek został zbudowany w ciągu 20 lat i był na tyle okazały, że otrzymał szacowna nazwę Zamku Książąt Pomorskich.

Pierwotnie gotycki zamek był kolejno rozbudowywany przez swoich gospodarzy. Pierwszy zamek zasadzał się na planie kwadratu z wysoką na 23 metry wieżą obronną. Kolejni gospodarze prowadzili rozbudowy w kierunkach wschodnim i zachodnim, dobudowując skrzydła, pełniące nie tylko obronne funkcje, ale również powiększające przestrzeń życiową powiększającego się dworu książęcego.

Do lat 30-tych XX wieku zamek niszczał. Dopiero w 1929 roku zapoczątkowano prace adaptacyjne, które miały przygotować budynek do pełnienia funkcji muzeum. Bez konsultacji z historykami i badań archeologicznych dokonano remontu i niewielkiej przebudowy. Dopiero po II Wojnie Światowej, która nie odbiła na murach swego piętna, wykonano porządny remont z pomocą archeologów i konserwatorów zabytków.

W Muzeum turyści mogą zobaczyć zabytki pomorskiej sztuki ludowej, zabytkowe rzeźby drewniane, w sali rycerskiej znajduje się ekspozycja sztuki sakralnej, znalazło się również miejsce dla sztuki współczesnych artystów. Należy pamiętać, by nie zwracać uwagi jedynie na eksponaty. Sam zamek stanowi nieoceniony zabytek, a odrestaurowane pomieszczenia mogą przenieść nas w klimat wieków średnich.

Święta Góra Polanowska

Pustelnia Polanowska

W odległości ok. 3 km na zachód od Polanowa znajduje się Święta Góra (156 m n.p.m.), będąca miejscem kultu dla pogańskiej ludności, zamieszkującej te rejony we wczesnym średniowieczu. Po chrystianizacji Pomorza do Polanowa przybyli cystersi, którzy w XIV wieku zbudowali na Świętej Górze kaplicę z obrazem matki Boskiej. Wkrótce po tym miejsce to stało się celem katolickich pielgrzymek. Pod koniec XVI wieku, w następstwie postępującej reformacji, mnichów zmuszono do opuszczenia sanktuarium, a kaplica została zburzona. Pozostałości jej konstrukcji jeszcze wiele lat później krążyły wśród ludności, która traktowała je jako relikwie.

W latach powojennycj na Świętej Górze ponownie zaczęli pojawiać się pielgrzymi. W 1999 r. papież Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę nowej kaplicy pw. Matki Bożej Bramy Niebios wraz z pustelnią franciszkańską, która ostatecznie powstała w 2004 r. w sąsiedztwie pozostałosci historycznego sanktuarium. Kilka lat później arcybiskup Bambergu dostarczył do kaplicy relikwie „Apostoła Pomorza” – św. Ottona. Dziś miejsce to jest nadal popularne wśród pątników i turystów, poszukujących odrobiny ciszy , spokoju i zadumy.

Warto również dodać, że Święta Góra Polanowska jest częścią pielgrzymkowej Drogi św. Jakuba, wiodącej aż do katedry w Santiago de Compostela w Galicji, południowo-zachodniej Hiszpanii, gdzie znajduje się ciało Świętego Jakuba Apostoła

Zabytkowy Kościół w Wielinie

Wielin

Osada położona przy trasie do Kępic, nad Jeziorem Trzcińskim. W średniowieczu własność Natzmerów. W roku 1698 wybudowano istniejący szachulcowy kościół pw. Chrystusa Króla, o bogatym barokowym wyposażeniu. Nad drzwiami do zakrystii kościoła widnieje kartusz herbowy dawnych właścicieli Wielina. We wsi znajduje się też interesujący XVIII-wieczny klasycystyczny pałac i niestrzeżone kąpielisko.

Megality Borkowo

Borkowo- Cmentarz Megalityczny

W Borkowie znajdują się grobowce megalityczne sprzed 5 tysięcy lat, pochodzące z okresu kultury pucharów lejkowatych. Mowa o potężnym dolmenie, prehistorycznej budowli megalitycznej o charakterze grobowca.

Cmentarzysko znajduje się w lesie mieszanym, zlokalizowane jest około pół kilometra od miejscowości Borkowo. Jest to cmentarzysko megalityczne z młodszej epoki kamienia, które rozciąga się wzdłuż wysokiej, stromej krawędzi wysoczyzny, pomiędzy drogą leśną a podmokłą doliną rzeki.

Ciekawostką jest fakt, że do 1896 roku w pobliżu samotnego obecnie megalitu istniał tu jeszcze jeden grobowiec podobnego typu. Rozebrano go podczas poszukiwania skarbów, które według legend – miały się wewnątrz znajdować. Po wydobyciu kamiennych i krzemiennych narzędzi oraz ozdób bursztynowych rozczarowani poszukiwacze skarbów zaniechali swojej działalności. Badania archeologiczne prowadzone w latach 30-tych XX wieku potwierdziły, że dolmen w Borkowie powstał około 3 tys. lat p.n.e.

Komora grobowa składa się z 12 ogromnych głazów narzutowych, przykrytych 4 głazami, będącymi stropem. Do dziś nie wyjaśniono tajemnicy transportowania potężnych głazów i konstruowania z nich komór grobowych. Być może grobowiec zbudowano dla wyjątkowego zmarłego – wodza bądź kapłana. Mogło to być także miejsce kultu. Prochy zmarłych składano w dolmenie wielokrotnie, uprzątając poprzednie pochówki pod ściany komory.

W Borkowie warto zobaczyć również dwa grobowce bezkomorowe, które są inną formą grobów megalitycznych. Są to zbiorowe mogiły ludności żyjącej w okresie pucharów lejkowych. To ciekawe miejsce jest niezwykłą atrakcją na skalę kraju.

Kamienie w Borkowie z pewnością są turystyczną perełką naszego regionu, może nie tak majestatyczne jak te w Stonehenge, ale przyprawiają o gęsią skórkę niejednego zwiedzającego.